بر اساس ماده 32 منشور حقوق شهروندی کودکان حقدارند به اطلاعات مناسب با سن خود دسترسی داشته باشند و نباید در معرض محتوای غیراخلاقی، خشونتآمیز یا هر نوع محتوایی قرار گیرند که موجب غلبه ترس یا بروز آسیب جسمی یا روانی شود. در مواد 35 تا 42 این منشور ضمن تأکید بر حفاظت از دادههای شخصی و حریم خصوصی ، به آزادی بیان مبتنی بر احترام به تنوع فرهنگی، زبانی، سنتها و باورهای مذهبی و مراعات موازین اخلاقی اشارهشده است.
حال اگر به فضای مجازی حاضر کشور که رئیسجمهور محترم دائماً سنگ آن را به سینه میزند، و طوری وانمود میکند که گویا مردم باید ممنون ایشان باشند که این فضای مجازی کُند و بیکیفیت در اختیارشان گذاشتهشده، نگاه مختصری بیندازیم تنها چیزی که در آن دیده نمیشود رعایت حقوق شهروندی است.
فضای مجازی امروز کشور نهتنها تناسبی برای کودکان ندارد بلکه تمامی خطراتی که در ماده 32 شمرده شده بهوفور در آن مشاهده میشود. فاجعهبار آنجاست که مدارس کشور رفتهرفته کودکان را مجبور به انجام تکالیف اینترنتی میکنند و ناخواسته کودکان ما را بهسوی فضایی پر از آسیب سوق میدهند که اگر فکری برای آن نشود خود فاجعهی دیگر به بار خواهد آورد.
از طرف دیگر حجم گستردهی توهین به مقدسات و رسوم و فرهنگ کشور به حدی در این فضا بالا رفته که