1- این نوشته در پی نادیده گرفتن تلاش سه ساله تیم محترم هسته‌ای کشورمان نیست و قصد آن ندارد که زبان و قلم به ملامت آنان بگرداند که چرا آزموده را آزموده‌اند و با کم‌توجهی نزدیک به بی‌توجهی نسبت به هشدارهای مستند و پی‌درپی منتقدان دلسوز، برنامه هسته‌ای کشورمان را به نقطه‌ای کشانده‌اند که امروزه شاهد آنیم و به جای شمارش دستاوردهای مذاکرات که آنهمه درباره آن داد سخن داده بودند، باید از دست‌داده‌ها را بشماریم! مروری گذرا بر مسیر طی شده در سه سال گذشته که موضوع یادداشت پیش روی است می‌تواند عبرت‌انگیز باشد و از تکرار ماجرا که «خسارت محض» گویاترین واژه برای توصیف آن است، پیشگیری کند. اگرچه، به گونه‌ای که اشاره خواهد شد و با عرض پوزش همراه با خسته نباشید به تیم مذاکره‌کننده هسته‌ای باید گفت کشتی هسته‌ای کشورمان در امواج پرتلاطم نیرنگ‌ها به ناخدای دیگری نیاز دارد که دشمن‌شناس و موج‌آشنا باشد... و دراین‌باره گفتنی‌هایی هست.
2- در آخرین دقایق پنج‌شنبه شب 13 فروردین‌ماه 94، وقتی
مقدمه
مسئله ولایت و امامت از اهمیت بسیار در نظریه‌پردازی حکومت دینی برخوردار است زیرا اسلام مدعی داشتن نظامی یکپارچه و هدفمند برای تمامی شئونات زندگی بشری است و ازآنجاکه حکومت نقش تعیین‌کننده در حیات انسان‌ها دارد و در پرتو حکومت حقه دینی است که می‌توان کمال دین را پیاده نمود، بحث از حکومت و ولایت که در دیدگاه دینی و اسلامی از آن به امامت تعبیر می‌شود جایگاه خود را می‌یابد. متفکران شیعه و اهل سنت در این زمینه اختلاف‌نظرهای جدی دارند که ریشه در مبادی مهمی دارد که از آن جمله نداشتن تعریف صحیح از امامت و ولایت و شئون مربوط به این امر است. این اختلاف به‌قدری دارای اهمیت است که شهرستانی آن را بزرگ‌ترین عامل جدا شدن مسلمانان به دو گروه دانسته است.
مسئله امامت در قران و راویات فریقین نیز جایگاه ویژه‌ای دارد. در حدیث مشهوری که شیعه و اهل سنت نقل کرده‌اند آمده است: هر کس بمیرد و امام زمان خود را نشناسد به مرگ جاهلی مرده است. از نتیجه‌ای که در این روایت برای نشناختن امام ذکرشده می‌توان استنباط کرد که
فصل پاییز که می‌شود همه‌چیز به یک کنار خشکی هوا و درگیری با حساسیت فصلی‌اش به یک کنار. بینی گرفته که هرلحظه باید با دستمال‌کاغذی در هرجایی از دیگران عذرخواهی کرد و یک‌گوشه خلوت پیدا کرد برای خالی کردن بینی و آبریزش بینی. در کنارش سردردهای ناشی از چرک کردن بینی و التهاب ناشی از استفاده زیاد از دستمال‌کاغذی که نه‌تنها راه به‌جایی نمی‌برد بلکه باعث هر چه وخیم‌تر شدن اوضاع هم می‌شود. هرچند خالی کردن بینی در دستمال‌کاغذی و یا به قول خودمان فین کردن احساس آرامش لحظه‌ای به ما می‌دهد اما این کار اصلاً ارزش این چند لحظه آرامش مقطعی را ندارد.
فین کردن با شدت و فشار باعث می‌شود که رگ‌ها
یه روزی بود به گفتند اگر آب می خواید کلیدش برجامه اگر نون می خواید کلیدش برجامه هر چی می خواید ما با برجام براتون از کدخدا میگیریم. راستی میگفتن هر روز تاخیر در اجرای برجام چقدر برامون ضرر داره، خسارت تاخیر در اجرای برجام روزانه 400میلیارد تومان اعلام شد، می دونید یعنی چی؟ یعنی سالانش میشه
365×400,000,000,000= 1E14
البته نمی دونم چرا مغز ماشین حساب من مثل من هنگ کرد که به جای یه عدد درست و حسابی این جور عددی داد! بعد تصمیم گرفتم عدد رو مثل همون چیزی که همه بلدن بدست بیارم آخرش شد این:
146,000,000,000,000
یه وقت کسی فکر نکنه این عدد به ریاله نه به تمونه من که بیسوادم و نمی دونم این عدد رو چه جوری بخونم اما هر چی هست از اون 3 هزار میلیاردی که اختلاس شد و میگفتن از کوروش بود نمیدونم داریوش به این طرف بر هر ایرانی چقدر میدادی به کل ایرانی ها میرسید! خلاصه از اون خیلی بیشتره
والا نمی دونم الان که چندوقته این برجامِ میلیاردی اجرایی شده چرا باز هم اوضاع مردم داغونه. کاش یکی می گفت این سود برجام داره کجا میره اها راستی یادم اومد چند وقت پیش یکی گفت:«ما غاصب را از باغ خود بیرون کردیم و درب باغ به روی مردم باز شده است ولی امروز عده‌ای کودک به درب باغ آمده و می‌گویند، سیب و گلابی کجاست که می‌خواهیم میل کنیم؟ امروز این باغ که نهال‌های آن تازه غرس شده آماده باروری است، اما برای به ثمر نشستن صبر لازم است.»
خب ما هم صبر میکنیم صبر نکنیم چه کار کنیم!
