متن و صوت مداحی حاج محمود کریمی در شهادت مادر سادات؛ حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها

karimi

نماز عشق را خواندم به پشت درب این خانه
ولی من سجده‌ی خود را میان کوچه‌ها کردم
چنان آثار سیلی بر رخ زردم به‌جامانده
که حتی روی خود مخفی زچشم مرتضی کردم
من از سویی علی را می‌کشیدم دشمن از سویی
غلاف تیغ باعث شد که دامانش رها کردم
همه گفتند یا شب گریه کن یا روز یا زهرا
سر قبر عمویم رفتم از دل عقده واکردم
عزیزانم کنار بسترم آمین همه گفتند
ولی دیدند من از بهر مرگ خود دعا کردم
چهره‌ها با اشک زیبا می‌شود
عشق با تصویر معنا می‌شود
عشق یعنی دل سپردن در الست
از می وصل الهی مست مست
عشق یعنی ذکر ناموس خدا
یا علی گفتن به زیر دست‌وپا
فاطمه یا فاطمه یا فاطمه
عشق یعنی جلوه‌ی صبر خدا
شرم ایوب نبی از مرتضی
عشق بر دل‌ها شهامت می‌دهد
عشق بر غم‌ها حلاوت می‌دهد
عشق بر دلداده فرمان می‌دهد
عاشق جان داده را جان می‌دهد
عشق باعث شد که دل سامان گرفت
پشت درب خانه زهرا جان گرفت
عشق یعنی انقلاب فاطمه
از کبودی چشم خواب فاطمه
عشق یعنی عشق ناب فاطمه
بیت الاحزان خراب فاطمه
عشق یعنی صحبت بی‌واهمه
حیدر دربند ، به‌پیش فاطمه
آن‌که خود مرد دلیر جنگ بود
دستگیر فرقه‌ای صد رنگ بود
عشق یعنی غسل زیر پیرُهن
دستْ بیرون کردن از زیر کفن
عشق یعنی صبر در هنگام خشم
عشق یعنی جای سیلی روی چشم
عشق یعنی قلب چون آئینه ای
جای میخ در به روی سینه‌ای
عشق یعنی انتظار منتظَر
سینه‌ای مجروح از مسمار در
عشق یعنی گریه‌های حیدری
دختری دنبال نعش مادری
عشق یعنی طاعت جان‌آفرین
رد خون سینه بر روی زمین
دنبال حیدر می‌دوید
از سینه‌اش خون می‌چکید
شکر خدا زینب ندید زهرا یا زهرا
زینب نگاهش بر در است
در ذکر مادر مادراست
بگرفته او دامان من
زهرای من زهرای من
بودی چراغ خانه‌ام
تاریک شد کاشانه‌ام
در بین آن دیوار و در
دادی تو شش‌ماهه پسر
ای گل یاس کبود مرتضی
ای تمام تاروپود مرتضی
ای همه بودونبود مرتضی
ای تمامی وجود مرتضی
خانه را عاری ز خوشحالی مکن
یار من پشت مرا خالی مکن
ای تمام عشق ای خونین‌جگر
یا بمان یا که مرا با خود ببر
ای تمام عشق بانوی علی
لرزه افتاده به زانوی علی
می‌روی ای بحر عصمت را عروس
جای من لبهای محسن را ببوس
فاطمه یا فاطمه یا فاطمه
فاطمه چشمان خود را باز کرد
با زبان دل سخن آغاز کرد
ای همیشه هم‌نشین فاطمه
علی جانم علی جانم
ای امیر المومنین فاطمه
ای که غم‌ها را عسل کردی علی
گو چرا زانو بغل کردی علی
یا علی یا علی یا علی و یا علی
ای که بر ارض و سما هستی امیر
جان زهرایت سرت بالا بگیر
این دل غم‌دیده را زنده کن
جان من یک‌بار دیگر خنده کن
یا علی یا علی یا علی یا علی
آنکه باید دل غمین باشد منم
آنکه باید این‌چنین باشد منم
دل غمین و شرمگین باشد منم
خواستم یاری کنم اما نشد
ریسمان از دست‌هایت وا نشد
من آن شاخه گل افسرده بودم
که در نشکفتگی پژمرده بودم
زسوز سینه‌ام می‌سوزم ای کاش
که در پشت همان در مرده بودم
مغیره گر نبود در آن کشاکش
علی را من به خانه برده بودم
مدینه محشر کبری به پا بود
رسل بر گردن شیر خدا بود
دو صد گلچین و یک گل من چه گویم
گل حیدر به زیر دست و پا بود
یا علی یاعلی یا علی و یا علی
فاطمه فاطمه عشق حیدر فاطمه
پدر زخم زبان بسیار خوردم
کتک از خصم بد کردار خوردم
میان کوچه‌های شهر سیلی
هم از دشمن هم از دیوار خوردم
پدر زهرای تو حاجت روا شد
ببین مزد رسالت چون ادا شد
ببین بازو و دست و سینه من
ببین پهلو و دست و سینه من
بلا گردن جون مرتضی شد
ای تربت گم گشته‌ات فاطمه یا فاطمه
بیت الحرام انبیا
ای تربت گم گشته‌ات بیت الحرام انبیا
صحن بقیع خلوتت دار السلام انبیا
نام تو در موج بلا ذکر مدام انبیا
تنها نه مام احمدی مام تمام انبیا
از کوثر احسان تو لبریز جام انبیا
منم گدای فاطمـــــــــــــــــــه
جانم فدای فاطمــــــــــــــــــــه